Interview op de VPRO over project ‘Nieuw Leven voor de Dood’

Architect Michael van Bergen wil met zijn gebouw ‘Nieuw Leven voor de Dood’ het taboe rondom de dood doorbreken en mensen stimuleren om op een eigentijdse manier met de dood om te gaan. Vroeger was het overlijden van een persoon veel meer een ‘gemeenschapsding’. De timmerman timmerde de kist, de bakker zorgde voor de koffietafel, de buren droegen samen de overledene door de straat naar de kerk. De plek waar we ook bruiloften en geboortes gevierd werden. Deze collectief gedragen plek zijn we verloren nu we afscheid van onze geliefden nemen op enigszins sobere uitvaartlocaties. ‘Hoe kunnen we een gebouw bedenken binnen onze maatschappij, maar ook letterlijk in de stad, waar het leven en de dood weer samenkomen? Hoe verbind je die twee weer met elkaar? Niet meer door religie, maar door andere dingen. Als architect geeft hij ‘ruimtelijk’ antwoord op deze vraag. ‘We onderschatten hoeveel een ruimte kan toevoegen op het moment dat je kwetsbaar bent.‘ We hebben de dood letterlijk weggeschoven uit ons leven, terwijl volgens Michael het juist iets kan toevoegen. ‘De dood werkt relativerend. Dat je jezelf even afvraagt: waar gaat het leven nu écht om?’

Luister in dit fragment vanaf 1:46:23 naar Michael van Bergen tijdens Nooit meer slapen.

Afgelopen week kwamen in Pakhuis de Zwijger verschillende ontwerpers samen die allemaal iets bedacht hebben om een maatschappelijk taboe te doorbreken. Tijdens de 93e editie van What’s Up? waren vier creatieve taboebrekers aan het woord over onder andere cannabis, kanker, de vrouwelijke tepel en de dood. Alle vier de interviews zijn terug te vinden op de site van Pakhuis de Zwijger.